-
1 үлем
сущ.1) смерть, кончи́на книжн. || сме́ртный, мёртвыйкешенең үлеме — смерть (кончи́на) челове́ка
фаҗигале үлем — траги́ческая смерть
үлемгә хөкем итү — приговори́ть к сме́рти
үлемнән оят көчле — (посл.) позо́р сильне́е сме́рти
үлем ике килми — (погов.) смерть не прихо́дит два́жды; двум смертя́м не быва́ть, одно́й не минова́ть
үлем кочагына ташлау — (погов.) бро́сить в пасть сме́рти
2) перен. смерть, коне́ц, ги́бельҗәмгыять үлеме — ги́бель о́бщества
••үлем авызыннан тартып алу — вы́рвать из лап сме́рти
үлем аклыгы — смерте́льная бле́дность
үлем алдындагы — предсме́ртный
үлем белән тартышу (якалашу) — быть ме́жду жи́знью и сме́ртью
үлем газабы — педсме́ртная аго́ния
үлем җәзасы — сме́ртная казнь
үлем исереклеге — помутне́ние созна́ния ( перед смертью)
үлем сәгате сугу — наступле́ние сме́ртного ча́са
үлем түшәге — сме́ртный одр
үлем хәлендә — при́ смерти
үлемгә бару — идти́ на смерть
үлемгә китерә торган — смертоно́сный
үлемнән калу — едва́ избежа́ть сме́рти; чуть не поги́бнуть
үлем түшәгендә (бусагасында, якасында) яту (тору) — быть (и́ли лежа́ть) при́ смерти
См. также в других словарях:
үлемдар — Үлемгә хөкем ителгән кеше … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
үлем — 1. Организмның эшчәнлеге тукталу һәм аның һәлак булу; организмда яки аның бер өлешендә матдәләр алмашы тукталу хәле 2. Кеше яки хайванның яшәүдән тукталу хәле. Хөкем нигезендә үтерү җәзасы; үтерү үлемгә хөкем итү. күч. Нәрб. һәлак булу, юкка чыгу … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
палач — 1. Үлемгә хөкем ителгәннәрне берәр корал яки җайланма (балта, дар һ. б.) белән үтереп торучы кеше; Җәллад 2. күч. кит. Явыз, изүче, җәзалаучы кеше … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
